Missoni(owy) zawrót głowy, czyli rzecz o latającym szaliku

Dawno, dawno temu nie lubiłam wzorów typu missoni, chevron, zig-zag , czy jak je tam  zwą. Myślałam, że nigdy ich nie polubię, wydawały mi się takie jakieś pańciowate.
 No ale..." nigdy nie mów nigdy" - jak mawiał pewien przystojniak. Od jakiegoś czasu bardzo mi po drodze z takim wzorem i wcale nie dlatego, że niby taka pańciowata się zrobiłam ;)
 o nie, to raczej moda na styl boho, hippi  ( i tej wersji będę się uparcie trzymać). Zobaczyłam piękny szal Makunki http://www.makunka.pl/2014/04/dwa-tysiace-kolorow-baby.html  ,naoglądałam się w czeluściach internetu cudów i też zapragnęłam mieć swoje "missoni".

Swój szal zrobiłam z Tayio Lace, mojej ukochanej firmy NORO . Szal zwiedził trochę świata i dziergał się w różnych okolicznościach przyrody i nie tylko. Swoje życie zaczął w moim domu i miał być taką robótką podróżną. Dziergał się w pendolino (i zwracał na siebie uwagę podróżnych), dziergał się w Warszawie, u mojej koleżanki Basi (pozdrawiam Cię Basiu serdecznie). Potem poleciał do Amsterdamu, zahaczył o Kuala Lumpur , zwiedził 6 wysp Indonezji. Podziergał się trochę na Bali, a raczej polansował do zdjęć :)

 

Przeleciał się do Singapuru, znów Amsterdamu,  Warszawy i wreszcie wrócił lekko wymięty ;) do domu.
 Biedaczysko... myślał , że już sobie odpocznie, ale niestety z okazji Święta Niepodległości poleciał do Barcelony.   Spodobało mu się tam, bo nie siedział tylko w kieszeni plecaka czy torby ale mógł sobie poleżeć trochę na najdłuższej ławce świata, w Parku Guel. Nawet tam pasował:).

 

Jak wrócił do domu to już był prawie wykończony :) , no tylko kilka dni mu brakowało.

Przedstawiam latający szal:

Jego szczęśliwa właścicielka:)